3 Nisan 2009 Cuma

menekşeler neden hep gülümsetir ki beni ?

İşte otururken dışarı özlüyorum güzel havanın kışkırtmasıyla , yollarda gördüğüm çiçeklerin baharı müjdelemesi sebebiyle. Çıkacağım yürüyeceğim gezeceğim dolaşacağım diye acayip bir enerji patlaması , istek çatlaması : ) oluyorum. İşten çıkınca yolun büyümesinden değil, gezmek istememin geçmiş olmasından değil, evimi özlüyor olmaktan değil, garip bir hisle servise koşuyorum. Gözüm yoldaki menekşelere takılıyor gülümsüyorum. Menekşeler neden hep gülümsetir ki beni . Onu düşünüyorum.

2 "yorum yapmam icabetti" diyen.:

Brigitte dedi ki...

geçecek geçecek korkma az bekle :)

Adsız dedi ki...

içindeki çocuk büyümesin inşallah diyesim geliyo bu kıpır kıpır halini görünce...geçen bir blogda gördüm ,kadının oğlunun ismi kıpırcan,kızının kımılnaz..yani senin adında kıpırcan olabilirdi:)

bu arada bir haftalık uzaklaşma verildi bana şehir hayatından..sana oralardan nisan papatyaları toplarım belki çıkmış iseler mayıstan önce..onlarda gülümsetir belki seni..